Alg. beschouwingen: Laten we er voor elkaar zijn!
Gelukkig lijken we in Nederland de corona-pandemie onder controle te krijgen: het aantal patiënten in de ziekenhuizen neemt af, de hoeveelheid gezette vaccinaties neemt toe en het normale leven lijkt weer op gang te komen. Alles ziet er weer een stuk rooskleuriger uit!
De afgelopen periode is voor veel mensen lastig geweest. Voor een aantal sectoren was het code oranje. Sociale ongelijkheid is groter geworden en ondanks inzet van vrijwilligers en moderne technologie was er meer eenzaamheid. Mensen en vooral jongeren liepen met hun ziel onder de arm. Met als positief punt dat velen het ommetje ontdekten en zo genoten van onze mooie groene gemeente.
Door alle ontmoetingen via beeldschermen en de toename van specialisten en opiniemakers op sociale media, zijn we niet echt nader tot elkaar gekomen en zie je in ons polderland steeds grotere kloven ontstaan. Zo’n bestorming van het Capitool kwam niet out of the blue ook al lijkt het ver weg, bedreigingen van wetenschappers en journalisten komen al een stuk dichterbij. Maar ook binnen onze eigen gemeente voelt niet iedereen zich veilig door zijn of haar functie of standpunten. En dat is triest en dat mogen we niet accepteren.
In de gemeente Voorst is het “Het jaar voor elkaar” met als een van de thema’s “Mogen zijn wie je bent”. Het “Jaar voor elkaar” is een erg mooi initiatief en wordt georganiseerd door een samenwerking van een aantal maatschappelijke organisaties in onze gemeente. Aan de hand van allerlei activiteiten, wordt er geprobeerd bewustzijn en ruimdenkendheid te creëren. Binnen Voorst kennen we een uitgebreid verenigingsleven en een grote sociale betrokkenheid, maar staan we ook open voor iedereen? Kunnen we ons verplaatsen in de beleving van een ander? Ben je in Voorst vrij om te zijn wie je wilt?
Laten we als raad dit thema omarmen en het goede voorbeeld geven. Laten we een Voorst maken voor iedereen ongeacht uit welk dorp, land of werelddeel je komt, ongeacht welk geslacht of seksuele geaardheid je hebt en ongeacht welke religie je aanhangt. Laten we Voorst maken met gelijke kansen ongeacht of je een handicap hebt of chronisch ziek bent en ongeacht welke huidskleur, al ben je geel of pimpelpaars.
Een Voorst waar je je veilig voelt en waar je thuis bent.
Discriminatie is een beladen onderwerp en roept vaak meteen veel weerstand op. Maar het zou struisvogelpolitiek zijn, als we denken dat het in Voorst niet voor komt. Laten we leren van het project “Het jaar voor elkaar” en zorgen dat er permanent aandacht en beleid komt om inclusiviteit te borgen in onze samenleving.
Om te zorgen dat iedereen mee kan doen, staan we voor het welzijn van al onze inwoners. Door ondersteuning te bieden aan mensen met gezondheidsklachten, sociale problemen en geldzorgen. Maar mooier zou het zijn als we een deel van de problemen kunnen voorkomen. Het is dus belangrijk, dat preventie een belangrijk onderdeel uit gaat maken van ons beleid.
Maar dat betekent ook dat iedereen een fijne plek heeft om te wonen en er passende huisvesting is voor jong en oud. De woningbouw moet afgestemd worden op de behoefte die er is in onze gemeente. Ruimte geven aan nieuwe bouwvormen en alternatieve initiatieven.
Dat betekent dat we er moeten zijn voor de jeugd. Is er voldoende speelruimte? Wat doen we voor kinderen die niet van sport houden? Er zijn jongeren die geen lid zijn van een verenging, omdat ze niet durven, doordat ze bang zijn om gepest te worden of omdat er geen geld voor is. Dit past niet in een inclusieve samenleving.
Als laatste een kom ik terug bij ons als raad en de politiek. De komende tijd zullen de verkiezingscampagnes op gang komen waar alle partijen hun idealen en standpunten zullen uitventen. Hopelijk wordt het een mooie tijd met goede debatten. We moeten ervoor waken, dat we niet gaan polariseren maar in gesprek blijven en af en toe ook eens vanuit de bubbel van een ander bekijken.
Laten we onze roze bril opzetten en er voor elkaar zijn!